Σε κάθε περίπτωση, εάν κάποιος πιστεύει ότι κάποιο φάρμακο ευθύνεται για τη μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας, θα πρέπει να απευθυνθεί στο γιατρό του αντί να αναλάβει προσωπική πρωτοβουλία και να διακόψει την αγωγή ή να τροποποιήσει τη δοσολογία. Είναι σημαντικό, οποιαδήποτε αλλαγή στη φαρμακευτική αγωγή να γίνεται βάσει οδηγιών. Παράλληλα, ο γιατρό μπορεί να διαγνώσει και να αξιολογήσει επιπλέον παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη σεξουαλική επιθυμία (ορμονικές διαταραχές, άγχος, κατάθλιψη).

Τα πιο συχνά φάρμακα τα οποία επηρεάζουν τη σεξουαλική επιθυμία είναι τα εξής:

• Αντικαταθλιπτικά (SSRIs, τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά)
• Αντιψυχωσικά (φάρμακα για τη διπολική διαταραχή και τη σχιζοφρένεια)
• Βενζοδιαζεπίνες (φάρμακα για το άγχος ή την αϋπνία)
• Β-αναστολείς (φάρμακα για την υπέρταση, σπανιότερα για το γλαύκωμα ή τις ημικρανίες)
• Οιστρογόνα
• Φιναστερίδη (φάρμακα για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη ή κατά της τριχόπτωσης)
• Οπιοειδή (ισχυρά παυσίπονα)
• Αντισυλληπτικά

Συζητήστε με το γιατρό σας για τις ανησυχίες σας. Στο πλαίσιο του ιατρικού ιστορικού, ο γιατρός θα καταγράψει τη φαρμακευτική σας αγωγή, θα αξιολογήσει το βαθμό στον οποίο επηρεάζει τη σεξουαλική επιθυμία και θα σας προτείνει τροποποιήσεις και λύσεις εξατομικευμένα και με ασφάλεια.