Αυτό αποτελεί μια οικονομία της φύσης, έτσι ώστε σε περιπτωση βλάβης του ενός κυκλώματος, να καλύπτονται οι ανάγκες παροχής αίματος από το δεύτερο, ή τα υπόλοιπα.

Παραδείγματος χάρη, σε πιθανή απόφραξη των καρωτίδων, ο εγκέφαλος δεν νεκρώνεται, αλλά παίρνει αίμα από άλλες αρτηρίες της σπονδυλικής στήλης. Το ίδιο συμβαίνει σε περίπτωση τραυματισμού και διατομής μιας αρτηρίας του χεριού μας (π.χ. της κερκιδικής), όπου το χέρι παραμένει λειτουργικό, καθώς παίρνει αίμα από το δεύτερο κύκλωμα (ωλένιος αρτηρία).

Το περίεργο είναι ότι, η καρδιά παρά το γεγονός ότι τροφοδοτεί με αίμα όλα τα όργανα, διαθέτει μόνο ένα αρτηριακό κύκλωμα.  Στις περιπτώσεις στενώσεως ή απόφραξης των αγγείων της καρδιάς (στεφανιαία νόσος), δεν υπάρχει δυνατότητα αναπλήρωσης των αναγκών από δεύτερο επικουρικό κύκλωμα και ο ασθενής εμφανίζει είτε πόνο ισχαιμίας (στηθάγχη), είτε νέκρωση τμήματος της καρδιάς (έμφραγμα), ή, το χειρότερο, αιφνίδιο θάνατο.

Η λύση του προβλήματος με τη δημιουργία κυκλώματος Π-GRAFT:

Ακολουθώντας το δρόμο της φύσης, υπήρξε πρίν από 10 περίπου χρόνια η έμπενυση της δημιουργίας ενός επικουρικού αρτηριακού κυκλώματος Π-GRAFT, που θα έπαιζε το ρόλο του δεύτερου βοηθητικού φυσικού κυκλώματος, εκείνου που η φύση έχει στερήσει από την καρδιά, μετατρέποντάς την, κατά μια έννοια, σε «αχίλλειο πτέρνα» του κυκλοφορικού συστήματος. Βασιζόμενοι στη ροή δύο φυσικών αρτηριών, των μαστικών αρτηριών, οι οποίες βρίσκονται πίσω από το στήθος, δημιουργήσαμε ένα κύκλωμα με πολλαπλές απολήξεις, τόσες κάθε φορά, όσα και τα αγγεία που πρέπει να τροφοδοτηθούν.

Λειτουργεί σαν ένα είδος «πολύπριζου», που παίρνει ρεύμα από 1 ή 2 καλώδια και το διανέμει σε 3, 4, 5 ή 6 σημεία.

Παράκαμψη όλων των κινδύνων της εγχείρησης ByPass με τη χρήση του Π-GRAFT:

Ένα επιπρόσθετο στοιχείο της μεθόδου είναι η σύνδεση του Π-GRAFT με το φυσικό κύκλωμα των στεφανιαίων αρτηριών, μέσω αναστομώσεων, με την Καρδιά Πάλλουσα, δηλαδή σε ζωτικό παλμό. Η συμβολή του Αργεντίνου Dr Federico Benetti στη διενέργεια ByPass χωρίς χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, προκειμένου να αποφευχθούν όλες οι διαταραχές της κλασικής εγχείρησης, ήταν καθοριστική.  Από μια σειρά μελετών, προκύπτει η υπεροχή της εγχείρησης ByPass σε Πάλλουσα Καρδιά σε ό,τι αφορά τη μείωση των εγχειρητικών κινδύνων. Ωστόσο, υφίσταται ως μειονέκτημα το
«φύτεμά» τους στην αορτή, ώστε να πάρουν αίμα για την παράκαμψη - όπως στην κλασική εγχείρηση.  Ο χειρισμός αυτός είναι σαφώς πιο επικίνδυνος στην Πάλλουσα Καρδιά, διότι γίνεται σε σφύζουσα αορτή με πιθανότητες εγκεφαλικού επεισοδίου ή διαχωρισμού του αγγείου.

Η τεχνική μας λύνει το πρόβλημα, καθώς διασφαλίζει ροή αίματος προς τα στεφανιαία αγγεία, προερχόμενου όχι από την αορτή αλλά από την εκτροπή της ροής των μαστικών αρτηριών μέσω του Π-GRAFT.

Με τη χρήση τοπικών σταθεροποιητών, οι απολήξεις του Π-GRAFT, "φυτεύονται" στα νοσούντα στεφανιαία αγγεία της καρδιάς, χωρίς η καρδιά να παγώσει και να σταματήσει και χωρίς να γίνει κανένας χειρισμός στην αορτή.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

Η εγχείρηση ByPass γίνεται με την Καρδιά Πάλλουσα, δηλαδή σε λειτουργία:

Η καρδιά λειτουργεί κατά τη διάρκεια της εγχείρησης, συνεπώς ο ασθενής δεν υποστηρίζεται με εξωσωματική κυκλοφορία.
Έτσι, αποφεύγονται οι επιπλοκές που συνοδεύουν τη χρήση της. Ειδικοί σταθεροποιητές ακινητοποιούν τοπικά την καρδιά, ώστε να «φυτευτεί» το Μόσχευμα στο ανάλογο στεφανιαίο αγγείο. Η υπεροχή της δικής μας μεθόδου σε σχέση με την κλασική εγχείρηση Πάλλουσας Καρδιάς (τεχνική Benetti) είναι η ταυτόχρονη αποφυγή χειρισμών στην αορτή και η αμιγής χρήση μαστικών αρτηριών, από το στήθος.

Kανένας χειρισμός στη αορτή:

Το αίμα για την στεφανιαία κυκλοφορία διασφαλίζεται από την εκτροπή των μαστικών αρτηριών. Έτσι, δεν γίνεται κανένας χειρισμός στην αορτή για την «εμφύτευση» των μοσχευμάτων, αποφεύγοντας τυχόν επιπλοκές, όπως τραυματισμού της αορτής ή εγκεφαλικά επεισόδια.

Χρήση μόνο αρτηριακών μοσχευμάτων:

Τα τελευταία χρόνια, καθιερώθηκε η χρήση όσο το δυνατό περισσότερων αρτηριακών μοσχευμάτων στις εγχειρήσεις ανοιχτής καρδιάς, δηλαδή των δύο μαστικών αρτηριών, της κερκιδικής αρτηρίας, της γαστρεπιπλοϊκής αρτηρίας, καθώς και σύνθετων μοσχευμάτων, όπως τα μοσχεύματα Τ και Υ. Η χρήση αρτηριακών μοσχευμάτων έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την αποτελεσματικότητα του ByPass κατά τη διάρκεια των χρόνων, καθώς τα εν λόγω μοσχεύματα δεν αποφράσσονται εύκολα, όπως τα αντίστοιχα φλεβικά.