O δείκτης µάζας σώµατος(ΔΜΣ) ή ΒΜΙ (body mass index) χρησιμοποιείται για την εκτίμηση της παχυσαρκίας και υπολογίζεται σαν το πηλίκο του σωματικού βάρους (σε κιλά) προς το τετράγωνο του ύψους (σε μέτρα) σύμφωνα με τον τύπο  BMI=Βάρος(kg)/Υψος²(m2).Παθολογικές είναι οι τιμές>25kg/m².

Το μεταβολικό σύνδρομο  χαρακτηρίζεται από κεντρικού τύπου παχυσαρκία (κατεξοχήν άθροιση λίπους στην περιοχή της κοιλιάς) αλλά και υψηλές τιμές χοληστερίνης, τριγλυκεριδίων, σακχάρου και αρτηριακής πίεσης, και χαμηλές τιμές της καλής χοληστερίνης (HDL). Εκτιμάται ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού παρουσιάζει μεταβολικό σύνδρομο, με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, αλλά και την ανάπτυξη καρδιαγγειακής νόσου.

Ακρογωνιαίος λίθος στην αντιμετώπιση του μεταβολικού συνδρόμου είναι η μείωση του σωματικού βάρους στους υπέρβαρους / παχύσαρκους ασθενείς και η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Ασθενείς με καταστάσεις που σχετίζονται με ινσουλινοαντίσταση (παχυσαρκία, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος, άπνοια στον ύπνο) πρέπει να ελέγχονται για την παρουσία μεταβολικού συνδρόμου. Κατά καιρούς έχουν δοθεί διάφοροι ορισμοί του μεταβολικού συνδρόμου με κοινό στόχο την ανάγκη να εντοπιστούν ασθενείς με έναν ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου( υπέρταση, υπεργλυκαιμία, δυσλιπιδαιμία) για καρδιαγγειακή νόσο.