Αιτιολογία

Αν και δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως το ακριβές αίτιο πρόκλησης του καρκίνου του στόματος, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που φαίνονται να είναι καθοριστικοί τόσο για την εμφάνιση όσο και για την εξέλιξή του καρκίνου του στόματος. Κάποιοι από τους πιο γνωστούς παράγοντες πρόκλησης αυτού του είδους καρκίνου είναι το κάπνισμα, το αλκοόλ και η λοίμωξη από HPV (κονδυλώματα στόματος). Παρόλα αυτά, οι περισσότερες ευθύνες για την εμφάνιση καρκίνου του στόματος αποδίδονται στο κάπνισμα. Ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου αυξάνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό, ειδικότερα εάν το κάπνισμα συνδυάζεται με αλκοόλ. Επιπλέον, έχει παρατηρηθεί ότι άτομα πάσχουν από χρόνιο αλκοολισμό παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν, ακόμη και αν δεν είναι καπνιστές. Όσον αφορά τον καρκίνο στα χείλη, έχει ενοχοποιηθεί η υπερέκθεση στον ήλιο χωρίς αντηλιακή προστασία. Τέλος, ασθενείς που παρουσιάζουν προκαρκινικές βλάβες όπως η λευκοπλακία και η ερυθροπλακία έχουν πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του στόματος.

Θεραπεία

Στη θεραπευτική αντιμετώπιση του στοματικού καρκίνου, η χειρουργική θεραπεία παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό συμβαίνει διότι στην πλειοψηφία των ασθενών απαιτείται εκτομή του όγκου, αποκατάσταση των ελλειμμάτων και στη συνέχεια φυσική αποκατάσταση για την κοινωνική επανένταξη του ασθενούς. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί και μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία. Η σωστή θεραπεία απαιτεί την εμπειρία και τη γνώση ενός καταξιωμένου Γναθοχειρουργού.

Πρόληψη

Κατά τα πρώτα στάδια του στοματικού καρκίνου δεν υπάρχει συνήθως πόνος. Ο προληπτικός έλεγχος των ομάδων υψηλού κινδύνου, δηλαδή των καπνιστών και των ατόμων που καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, συμβάλλει σημαντικά στην πρόγνωση της νόσου. Υπάρχουν κάποιες βλάβες οι οποίες μπορούν δυνητικά να οδηγήσουν σε ανάπτυξη καρκίνου, οι οποίες ονομάζονται προκαρκινικές βλάβες. Οι προκαρκινικές βλάβες παρουσιάζονται συνήθως ως λευκές ή ερυθρές περιοχές του βλεννογόνου (λευκοπλακία και ερυθροπλακία).   Τι πρέπει να προσέχει όμως ένας ασθενής; Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ο καρκίνος του στόματος δεν είναι σπάνιος. Αποτελεί την έβδομη συχνότερα εμφανίσιμη νόσο παγκοσμίως, ενώ σε μερικές χώρες εμφανίζεται αρκετά πιο συχνά. Είναι σημαντικό αν παρατηρήσετε κάτι ασυνήθιστο, να μην το αμελήσετε και να επισκεφτείτε το συντομότερο τον γιατρό σας.   Οι βλάβες αυτές θεραπεύονται με τοπική εκτομή και την απομάκρυνση του αιτιολογικού παράγοντα. Κάποιες προκαρκινικές βλάβες αντιμετωπίζονται με συχνή παρακολούθηση, με ή χωρίς κάποια άλλη θεραπεία.   Σημεία και συμπτώματα που πρέπει να σας οδηγήσουν στον ειδικό περιλαμβάνουν:

• Πληγή που δεν επουλώνεται σε διάστημα δύο εβδομάδων.
• Διογκώσεις μέσα στο στόμα.
• Λευκές ή ερυθρές περιοχές που μπορεί να αιμορραγούν.
• Πάχυνση του βλεννογόνου του στόματος.
• Δυσκολία στην κατάποση, ομιλία και τη διάνοιξη του στόματος.
• Διόγκωση της περιοχής του λαιμού.

Σε περίπτωση που παρατηρήσετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα θα πρέπει να το αναφέρετε άμεσα στον γιατρό σας.

Αποκατάσταση

Η αποκατάσταση του προσώπου και των γνάθων αποτελεί χειρουργική πρόκληση, καθώς περιλαμβάνει την αποκατάσταση τόσο του οστικού υποστρώματος όσο και των μαλακών μορίων. Είναι δυνατή η αποκατάσταση της δομής και της λειτουργίας της κάτω γνάθου με μεταφορά οστού και μαλακών ιστών από άλλα μέρη του σώματος και τοποθέτηση πάνω στο μόσχευμα οστεοενσωματούμενων εμφυτευμάτων. Πάνω σε αυτά μπορούν να στηριχθούν προσθετικές εργασίες οι οποίες θα αποκαταστήσουν τη λειτουργία της μάσησης καθώς και την εμφάνιση του ασθενούς.   Η αποκατάσταση της συνέχειας της κάτω γνάθου είναι απαραίτητη σε ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση κακοήθους όγκου του στόματος. Τα αυτομοσχεύματα λαμβάνονται από τη λαγόνια ακρολοφία, την περόνη και την ωμοπλάτη. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, η άμεση τοποθέτηση εμφυτευμάτων επιτρέπει τη γρήγορη αποκατάσταση της λειτουργίας του στοματογναθικού συστήματος.   Τα ελλείμματα μετά από εκτομή της άνω γνάθου μπορούν να είναι αρκετά εκτεταμένα και να περιλαμβάνουν ακόμα και αφαίρεση του οφθαλμικού βολβού. Σ' αυτές τις περιπτώσεις η αποκατάσταση του ελλείμματος γίνεται με τη βοήθεια μεταφερόμενων κρημνών οι οποίοι αντικαθιστούν τους ιστούς που λείπουν και εμποδίζουν την επικοινωνία μεταξύ της στοματικής κοιλότητας και του οφθαλμικού κόγχου. Η τοποθέτηση τόσο ενδοστοματικών όσο και εξωστοματικών εμφυτευμάτων προσφέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα σε αυτές τις περιπτώσεις.