Τα κατάγματα του άνω πέρατος του βραχιονίου ταξινομούνται ανάλογα με:

• Με την εντόπισή τους σε κατάγματα των ογκωμάτων (μείζονος ή ελάσσονος βραχιονίου ογκώματος) και σε κατάγματα του ανατομικού ή χειρουργικού αυχένα.
• Με τον αριθμό των καταγματικών γραμμών- τεμαχίων σε κατάγματα 2, 3 ή 4 τεμαχίων.

Πως γίνεται η διάγνωση- προσέγγιση των καταγμάτων του άνω πέρατος του βραχιονίου;

• Ο ασθενής αναφέρει ιστορικό κάκωσης στην περιοχή του ώμου
• Αδυναμία χρήσης του αντίστοιχου σκέλους
• Δημιουργία αιματώματος που εκτείνεται προς την περιοχή του αγκώνα
• Απαραίτητος είναι ο έλεγχος της λειτουργίας των νεύρων και των αγγείων της περιοχής
• Η απλή ακτινογραφία επιβεβαιώνει την διάγνωση
• Σε επιπλεγμένα κατάγματα συμπληρωματική αξονική τομογραφία κρίνεται απαραίτητη.

Χρειάζεται να χειρουργηθούν όλα τα κατάγματα της περιοχής;

Η θεραπεία των καταγμάτων αυτών εξαρτάται από

• Την εντόπιση του κατάγματος
• Τον βαθμό παρεκτόπισης αυτών
• Την ηλικία του ασθενή
• Τις απαιτήσεις και τα συνοδά προβλήματα του ασθενή

Σε περίπτωση μη παρεκτοπισμέων καταγμάτων η συντηρητική θεραπεία προτείνεται συχνά. Ωστόσο συνεχής ακτινολογικός έλεγχος και προσεκτική κινησιοθεραπεία  του ασθενή είναι απαραίτητη.

Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές σε χειρουργική αντιμετώπιση των καταγμάτων του άνω πέρατος του βραχιονίου;

• Αρθροσκοπική σταθεροποίηση των καταγμάτων. Εφαρμόζεται κυρίως σε μεμονωμένα κατάγματα των ογκωμάτων (μείζονος ή ελάσσονος βραχιονίου ογκώματος).
• Ενδομυελική ήλωση. Εφαρμόζεται κυρίως σε παρεκτοπισμένα κατάγματα του χειρουργικού αυχένα.
• Εσωτερική οστεοσύνθεση με ανατομική πλάκα. Εφαρμόζεται σε παρεκτοπισμένα κατάγματα μετά από ανοιχτή προσπέλαση και ανάταξη του κατάγματος.
• Ημιολική αρθροπλαστική ώμου. Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις με μεγάλη συντριβή κυρίως της βραχιόνιας κεφαλής και αδυναμία διάσωσης αυτής.
• Ανάστροφη ολική αρθροπλαστική ώμου. Εφαρμόζεται σε μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς με μεγάλη συντριβή τόσο της βραχιόνιας κεφαλής όσο και των κατεαγόντων ογκωμάτων.

Ποιοι είναι οι στόχοι της θεραπευτικής προσέγγισης των καταγμάτων του άνω πέρατος του βραχιονίου;

• Η διατήρηση αποδεκτής ανάταξης των καταγμάτων
• Η διατήρηση της αιμάτωσης της κεφαλής του βραχιονίου

Η διατήρηση της ομαλής λειτουργίας του στροφικού πετάλου

Η σχετικά σύντομη κινητοποίηση της άρθρωσης του ώμου και η αποφυγή επίμονης δυσκαμψίας.