Τύποι Σακχαρώδη Διαβήτη

Η ταξινόμηση του σακχαρώδους διαβήτη έχει ως εξής:

Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1:

οφείλεται σε καταστροφή των β κυττάρων του παγκρέατος συνήθως λόγω ύπαρξης αντισωμάτων με αποτέλεσμα την απόλυτη ένδεια ινσουλίνης. Σε ορισμένους όμως ασθενείς δεν τεκμηριώνεται αυτοανοσία και λόγω μη ύπαρξης άλλων αιτιών ο σακχαρώδης διαβήτης χαρακτηρίζεται τύπου 1 ιδιοπαθής.

Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2:

O πιο συχνός τύπος. Χαρακτηρίζεται από διάφορα επίπεδα ανεπάρκειας και αντίστασης στην δράση της ινσουλίνης. Σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία για το Σακχαρώδη Διαβήτη (IDF) ο αριθμός των διαβητικών στην υφήλιο είναι σήμερα 240 εκατομμύρια. Τα επόμενα 20 χρόνια, εάν δεν υπάρξουν σημαντικές παρεμβάσεις, εκτιμάται ότι ο αριθμός των ατόμων με διαβήτη θα ανέλθει στα 380 εκατομμύρια.

Αυτό θα συμβεί γιατί ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται, ζει περισσότερο, γίνεται πιο παχύσαρκος και ολοένα και περισσότερο αυξάνεται ο καθιστικός τρόπος ζωής. Ο αριθμός των διαβητικών στην Ευρώπη μέχρι το 2025 αναμένεται να παρουσιάσει αύξηση 30-40%, ενώ στις υπανάπτυκτες χώρες η αύξηση μπορεί να αγγίξει το 100%.
Στην Ελλάδα ο αριθμός των ατόμων με διαβήτη σχεδόν τετραπλασιάστηκε τα τελευταία 30 χρόνια και εκτιμάται ότι οι διαβητικοί στη χώρα μας είναι περίπου 900.000, δηλ. το 8% του συνολικού πληθυσμό.

Ποια άτομα όμως πρέπει να ελέγχονται για σακχαρώδη διαβήτη?

Συνιστάται γενικά σε όλα τα άτομα ηλικίας άνω των 45 ετών μέτρηση γλυκόζης αίματος νηστείας κάθε τρία χρόνια.

Ο έλεγχος μπορεί να ξεκινά σε μικρότερη ηλικία εάν υφίστανται οι εξής προδιαθεσικοί παράγοντες

• Παχυσαρκία (Δείκτης μάζας σώματος= βάρος σε κιλά προς ύψος σε μέτρα στο τετράγωνο = ή > 27kg/m2 ).
• Οικογενειακό ιστορικό διαβήτη σε συγγενείς πρώτου βαθμού.
• Μειωμένη σωματική δραστηριότητα. Ιστορικό διαβήτη κύησης ή γέννησης παιδιού με σωματικό βάρος γέννησης >4,1kg.
• Αρτηριακή υπέρταση.
• Δυσλιπιδαιμία
• Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
• Διαταραγμένη ανοχή της γλυκόζης ή διαταραγμένη γλυκόζη αίματος νηστείας.

Πως τίθεται η διάγνωση του σακχαρώδους διαβήτη?

• Η διάγνωση του σακχαρώδους διαβήτη στηρίζεται στην τριάδα των συμπτωμάτων πολυουρία, πολυδιψία και πολυφαγία και
• στην ανεύρεση γλυκόζης πλάσματος νηστείας = ή > 126mg/dl
• επιβεβαιωμένης σε 2η μέτρηση ή τυχαίου δείγματος γλυκόζης πλάσματος = ή > 200mg/dl
• επιβεβαιωμένου σε δεύτερη μέτρηση ή γλυκόζης πλάσματος 2 ώρες μετά χορήγηση 75 γρ γλυκόζης (καμπύλη σακχάρου μετά χορήγηση 75 γρ γλυκόζης) = ή > 200mg/dl

Πολλές φορές μετά την αρχική τεκμηρίωση του σακχαρώδους διαβήτη μετράται η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c) που αντανακλά τη μέση πυκνότητα γλυκόζης αίματος τις προηγηθείσες 4-8 εβδομάδες.

Κάθε αύξηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης κατά 1% αντιστοιχεί σε μεταβολή της μέσης πυκνότητας γλυκόζης κατά 30-35mg/dl.

Επίσης αναζητάται και η ύπαρξη γλυκόζης στα ούρα.

Επομένως η διάγνωση του σακχαρώδους διαβήτη είναι σημαντική δεδομένου ότι αποτελεί σημαντικό πρόβλημα υγείας , προϋπάρχει πρώιμο ασυμπτωματικό στάδιο και η έναρξη της κατάλληλης αγωγής βελτιώνει την περαιτέρω εξέλιξη της νόσου.

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

H ισορροπημένη διατροφή μπορεί να προλάβει και να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη, σύμφωνα με το πρότυπο της μεσογειακής δίαιτας θα πρέπει να αποτελεί το καθημερινό μας διαιτολόγιο

ΑΣΚΗΣΗ

Ταυτόχρονα με την διατροφή θα πρέπει να υπάρχει και φυσική δραστηριότητα για τουλάχιστον μισή ώρα καθημερινά ή 150 λεπτά εβδομαδιαίως ενώ παράλληλα σε υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα επιβάλλεται η απώλεια βάρους.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Η αντιμετώπιση του ΣΔ στοχεύει στην ρύθμιση της γλυκαιμίας και των επιπλοκών. Νέες φαρμακευτικές προσεγγίσεις και τεχνολογίες , βοηθούν στην μέγιστη επίτευξη των στόχων της σωστής ρύθμισης του.